Crna MAGA: Teorija o kraju demokratije u Americi
Teorija ‘zavere’ poznata kao Crna (eng. Dark) MAGA poslednjih dana ponovo je u fokusu javnosti, nakon što su se pojavile tvrdnje da tehnološka elita predvođena Ilonom Maskom i Piterom Tilom planira da preuzme političku kontrolu nad Sjedinjenim Državama — zamenjujući demokratski sistem korporativnom hijerarhijom.
Prema ovoj teoriji, Mask nikada nije bio stvarni saveznik predsednika Donalda Trampa, već deo šire strategije da se uz podršku finansijskih i tehnoloških krugova postavi novi politički model – sličan korporaciji, kojim bi upravljao „izabrani izvršni direktor“.
Zagovornici teorije tvrde da su tzv. PayPal mafija i drugi uticajni tehnomilijarderi godinama „oblikovali“ sen. Džej Dija Vensa kao kandidata koji bi jednog dana mogao da zameni Trampa, ne kao predsednik izabran na izborima, već kao CEO nove, tehnokratske Amerike.
Koreni ove ideje nalaze se u radovima filozofa Kurtisa Jarvina, poznatog pod pseudonimom Mencijus Moldbag. Još 2008. godine, Jarvin je predlagao ukidanje demokratije i stvaranje korporativne monarhije, u kojoj bi bogati i tehnološki moćni donosili ključne odluke umesto izabranih političara. Demokratiju je nazivao „zastaralim softverom“, a izbore „neefikasnim mehanizmom kontrole“.
Jarvinove ideje, iako marginalne u trenutku kada su nastale, danas navodno imaju sledbenike u Silicijumskoj dolini.
Među njima se najčešće pominju Ilon Mask, Piter Til i milijarder Mark Andresen. Prema zagovornicima teorije, upravo ovi akteri pripremaju transformaciju američkog sistema kroz postepenu demontažu državnih institucija i postavljanje novog korporativnog modela upravljanja.
Naziv Crna ‘Dark’ MAGA odnosi se na simboliku crne verzije Trampove poznate kape „Make America Great Again“, koju je Mask nosio tokom kampanje 2024. godine.
Prema interpretacijama na društvenim mrežama, ta kapa nije bila izraz podrške Trampu, već signal prikrivene agende – „mračne“ verzije MAGA pokreta, bez demokratskih principa.
Teorija se poslednjih dana intenzivno deli na X-u i alternativnim platformama, uz tvrdnje da se SAD nalaze pred prelomnim trenutkom – ili će zadržati izborne institucije, ili će, kako zagovornici tvrde, kliznuti ka tehnokratskom modelu u kojem demokratija postaje suvišna.
