Italijanski naučnici razvili su specijalni “svemirski pirinač” koji bi u budućnosti mogao da se uzgaja u svemirskim kolonijama na Mesecu i Marsu.
Ovaj inovativni projekat deo je eksperimentalnog programa “Lunarni pirinač” Italijanske svemirske agencije (ASI), u saradnji sa tri univerziteta – Univerzitetom u Milanu, rimskom Sapiiencom i Univerzitetom Federiko II iz Napulja.
Nakon devet meseci istraživanja, predstavljen je novi genetski selektovani pirinač koji se odlikuje sledećim osobinama:
- manje biljke (do 10 cm visine),
- veća produktivnost,
- povećana nutritivna vrednost, naročito u sadržaju proteina – ključnom za ishranu u misijama s ograničenim unosom mesa.
U Milanu je razvijena patuljasta mutacija biljke pogodna za gajenje u ograničenom prostoru. U Rimu je izabran gen koji omogućava da biljka zadrži visoku produktivnost i bogatstvo proteinima. Univerzitet Federiko II primenio je svoje iskustvo u simulaciji uslova mikrogravitacije i uzgoju biljaka u kontrolisanim sredinama.
Naučnici objašnjavaju da se testiranja s biljkama u uslovima bliskim svemirskim najbolje sprovode na Zemlji – jer je u orbiti mnogo skuplje i složenije. Osim očigledne praktične vrednosti u vidu samoodržive proizvodnje hrane, kontakt sa biljkama i zemljom ima i psihološki značaj za astronaute tokom dugotrajnih misija.
Zanimljivo je da bi se ovi rezultati mogli primeniti i u ekstremnim uslovima na Zemlji – u pustinjama, na Arktiku, pa čak i u zatvorenim urbanim farmama ili svemirskim simulacijama.
Cilj projekta je četvorogodišnje istraživanje koje bi moglo postaviti temelje za buduće prehrambene sisteme u svemirskim naseljima, kao i za borbu protiv nestašice hrane na Zemlji.
Nulta Tačka/Mediji
