KO je buduća premijerka Italije?! Zalaže se za oduzimajne ISTRE I DALMACIJE od Hrvata, mrzi Tita a simpatiše Musolinija
Biografija Đorđe Meloni (1977), gotovo izvesno buduće premijerke Italije, obeležena je nacionalnim kursem a panika unutar EU je nezamislivo velika.
Buduća premijerka Italija je već sa 15 godina stupila u redove Italijanskog socijalnog pokreta – desničarske stranke sastavljene od nacionalista. Tri godine po njenom učlanjenju, partija je raspuštena.
Sa 19 godina postala je vođa studentskog ogranka Nacionalne alijanse, koja se izrodila iz Italijanskog socijalnog pokreta.
Đorđa Beloni je tih godina je, poput mnogih studenata menjala poslove, radeći kao konobarica, dadilja i barmen u jednom od najpoznatijih noćnih klubova u Rimu.
Opšti izbori 2006. odredili su je za za člana Doma poslanika Republike Italije, čime je postala njegov najmlađi potpredsednik. Istovremeno se bavila novinarstvom.
Ovo je OPASNIJE od prethodne HISTERIJE- Žele da nam ZABRANE da dišemo
Četvrta vlada Silvija Berluskonija postala je njena odskočna daska, pošto je imenovana za ministarku omladinu, najmlađu u političkoj istoriji ove zemlje.
Uoči Letnjih olimpijskih igara 2008. godine u Pekingu, pozvala je atletsku reprezentaciju Italije da bojkotuje ceremoniju otvaranja, zbog neslaganja sa politikom Kine prema Tibetu. Takvo stanovište su kritikovali premijer Berluskoni i tadašnji ministar spoljnih poslova Franko Fratini.
Meloni je 2012. bila jedan od koosnivača Braće Italije, stranke kojoj trenutno pripada.
Meloni nikada nije krila iredentističke stavove. Svojevremeno je izjavila da se Istra i Dalmacija moraju vratiti Italiji, dodavši da bi maršalu Josipu Brozu Titu trebalo oduzeti Orden Republike Italije, jer je najodgovorniji za fojbe, tj. masovna ubistva i progone italijanske populacije u Istri.
Pored teritorijalnih pretenzija, italijanska desničarka je sabotirala ulazak Hrvatske u Evropsku uniju, uslovivši ga vraćanjem imovine Jevrejima.
Takođe, u fokus javnosti došla je zahvaljujući hvalospevima na račun fašističkog diktatora Benita Musolinija, za kojeg je tvrdila „da je bio dobar političar, koji je sve što je uradio, uradio za Italiju“.
Svesna težine ovih reči, Beloni je „omekšala“ retoriku prema Dučeu, istakavši da je „pravio greške“.
Njenu dosadašnju političku karijeru obeležili su i anti-migrantski stavovi, oličeni u zahtevu za pomorskom blokadom Libije, kako bi se sprečio dolazak izbeglica na „čizmu“.
