Studija sa Jejl-a potvrdila: “Produženi COVID” može biti samo uticaj toksičnih proteina iz “vakcina”
Milioni ljudi koji su se suočavali sa čudnim i trajnim zdravstvenim problemima, nakon što su im rekli da su navodno zaraženi COVID-om, bili su uvereni da pate od “produženog COVID-a” – čak iako neki nikada nisu bili pozitivni na COVID-19. Sada nova studija sa Jejl Univerziteta sugeriše novu realnost: mnogi slučajevi koji su pripisani “virusu” zapravo su povrede izazvane “vakcinama”, uzrokovane dugotrajnim prisustvom spike proteina.
U radu postavljenom na preprint server medRxiv, istraživači sa Jejl-a otkrili su da su mnogi pacijenti koji su pokazivali simptome slične “produženom COVID-u” zapravo patili od Sindroma postvakcinske reakcije (PVS) – stanja izazvanog izlaganjem istom spike proteinu koji mRNA “vakcine” protiv COVID-a naređuju telu da proizvodi.
Savezne zdravstvene agencije, uključujući FDA, dugotrajno su uveravale javnost da je spike protein proizveden “vakcinom” bezopasan i da traje kratko. Međutim, ova studija daje sasvim drugačiju sliku: kod nekih pacijenata, fragmenti spike proteina pronađeni su u krvotoku čak do 709 dana nakon vakcinacije.
„Postoji značajna preklapanja u samoizveštajanim simptomima između “produženog COVID-a” i PVS-a, kao i zajedničko izlaganje spike proteinu“, navode autori studije.
Praktično značenje ove tvrdnje: bez obzira na to da li je spike protein potekao iz “infekcije” ili “vakcine”, inflamatorna oštećenja su izgledala izuzetno slična.
Uprkos jasnoj patnji pacijenata, postojao je ogroman dvostruki standard. “Produženi COVID” je dobio 1.6 milijardi dolara u istraživačkim grantovima koje finansiraju poreski obveznici. S druge strane, oni koji su povređeni “vakcinama” — čiji simptomi često podsećaju na produženu infekciju — uglavnom su ignorisani, obmanjivani ili ostavljeni bez medicinske pomoći, jer zdravstvene vlasti još uvek odbijaju da formalno priznaju Sindrom postvakcinske reakcije.
Istraživači sa Jejl-a takođe naglašavaju da možda nije samo spike protein taj koji izaziva probleme. Komponente samih “vakcina” — poput mRNA, lipidnih nanočestica (masti koje isporučuju mRNA), ili adenovirusnih vektora koji se koriste u drugim “vakcinama” — mogu izazvati snažne imunološke reakcije kod nekih ljudi, što može dovesti do dugoročnih simptoma.
Za kontekst, jedan od vodećih autora studije, imunolog Akiko Ivasaki, ranije je odbacivao zabrinutost javnosti u vezi sa sigurnošću “vakcina” tokom žestokih debata o obaveznoj vakcinaciji.
Do sada je ideja da “vakcine” mogu izazvati dugotrajnu bolest označena kao „dezinformacija“ od strane vladinih agencija, fact-checking organizacija i medija. Međutim, studija sa Jejl-a baca sumnju na ta odbacivanja, otvarajući vrata za naučni — i politički — obračun.
Ako budu potvrđena budućim istraživanjima, ova saznanja će prepisati deo istorije “pandemije” — i naterati na dugo odlagani razgovor o rizicima “vakcina”, medicinskoj transparentnosti i zašto su mnogi pacijenti ostali da pate u tišini.
